چگونه و با کمک چه علائمی دیابت و قند خون را تشخيص دهیم؟

اکثر آدمها در زمانی از زندگیشان به یک بیماری شدید دچار می شوند و تلاش می کنند که آنرا درمان نمایند. تأثیری که یک بیماری  می تواند بر ذهن افراد بگذارد، در تمام زندگیشان جاری می شود. 
شناخت انواع بیماری ها و تشخیص زود هنگام آنها، می تواند این احساسات را کنترل کند. یکی از بیماری هایی که باید به سرعت شناخته شوند و تحت کنترل قرار بگیرد، بیماری دیابت است.
در مطلب زیر به معرفی بیماری دیابت وعلائم و نحوه تشخیص آن می پردازیم. 

دیابت چیست؟

اگر فردی در یک دوره طولانی، میزان قند خون بیشتر از ۱۲۰ میلی گرم در دسی لیتر داشته باشد به دیابت دچار می شود.
در غدد لوزالمعده هر فردی به طور طبیعی، انسولین ترشح می شود. با ورود مواد غذایی، قند خون ذخیره شده در بدن به وسیله جریان خون به تمام سلول ها منتقل می شود و گلوکز را به انرژی تبدیل می‌کند. وقتی بدن قابلیت سوزاندن این قندها را به دلیل کمبود انسولین نداشته باشد، بنابراین قندهای موجود در خون افزایش پیدا می کنند و بیماری دیابت نمایان می شود.

کسانی به بیماری دیابت مبتلا می شوند که در خانواده خود به صورت ارثی این بیماری رواج داشته باشد. همچنین عوامل دیگری مانند اضافه وزن،کلسترول بالا، فشار خون بالا و انجام ندادن فعالیتهای بدنی و ورزشی هستند که ریسک ابتلا به این بیماری را بیشتر می کنند. 

انواع دیابت و علائم آن ها

بیماری دیابت به سه نوع تقسیم می شود:

دیابت نوع یک

دیابت نوع یک، اين گونه است که اشتباهاً سیستم دفاعی بدن به سلول هایی که مسئول ترشح انسولین هستند حمله می‌کند و باعث نابودی این سلول ها می شود، بدن با کمبود انسولین مواجه می شود که در نهایت فرد مبتلا برای جبران این فقدان باید روزانه به خود انسولین تزریق کند.
رشد دیابت نوع یک، سرعت زیادی دارد و احتمال کاهش وزن یا وضعیتی به نام کتواسیدوز را به همراه دارد که در این شرایط قند خون بالا است ولی انسولین در بدن تقریباً کم و یا حتی صفر است. این نوع دیابت می تواند در هر سنی اتفاق بیافتد ولی در کودکان و نوجوانان بیشتر روئیت شده است.

علائم دیابت نوع 1

تکرر ادرار، تار شدن دید، حس خستگی فراوان، حس تشنگی وگرسنگی شدید، طولانی بودن روند بهبود زخم های بدن، کاهش وزن چشمگير در زمان کم.
همچنین اگر شخص به کتواسیدوز دچار شده باشد حالتی اورژانسی دارد و باید به سرعت تحت درمان قرار بگیرد. 

علائم کتواسیدوز دیابتی 

نفس نفس زدن، رنگ چهره متمایل به سرخی، خشکی پوست، خشکی دهان، بوی دهان میوه مانند، درد معده، حالت تهوع و استفراغ.

دیابت نوع دو

دیابت نوع دو را دیابت غیر وابسته به انسولین نیز می گویند. در این حالت بدن دیگر کمبود انسولین ندارد و به مقدار کافی آن را تولید می کند ولی در برابر این ماده ترشح شده مقاومتی صورت می گیرد که به آن اجازه داده نمی شود تا قند خون را در بدن کاهش دهد پس قند خون افزایش پیدا می کند. علائم دیابت نوع دو بیشتر در افرادی ظهور پیدا می کنند که دچار اضافه وزن و چاقی هستند و اولین راه درمان داشتن رژیم غذایی مناسب دیابت است. البته دلایل دیگری هم مانند ژنتیک و عدم فعالیت های ورزشی نیز وجود دارد.
این نوع دیابت می تواند در هر سنی حتی در کودکی به وجود بیاید ولی شایعترین آن از سن بالای ۴۵ سال است.

علائم دیابت نوع 2

گرسنگی و تشنگی مداوم، خستگی دائمی، کاهش وزن، تکرر ادرار، خشکی دهان، تاربودن دید و خارش پوست.
اگر در این نوع دیابت، این علائم جدی گرفته نشوند، این بیماری خود را با رفتارهای دیگری نشان می‌دهد نظیر:
عفونت مخمری، طولانی بودن روند بهبود زخم های بدن، درد پا، پدیدار شدن لکه های پوستی (که همان بیماری آکانتوزنیگریکانز است) ، احساس بی حسی در نوک انگشتان یا نوروپاتی.
در نهایت تشخیص دیابت نوع یک یا دو بر عهده پزشک است.

دیابت بارداری

این نوع دیابت جای نگرانی ندارد و به خاطر بارداری پیش می آید و فقط ۶ تا ۹ درصد خانم های باردار آن را تجربه می‌کنند.
انسولین وظیفه تنظیم قند خون را در بدن عهده دار است.
دیابت بارداری زمانی رخ می دهد که هورمون های ضد انسولین از جفت تولید می شوند و تنظیمات بدن برای جلوگیری از افزایش قند خون بهم می‌خورد و دیابت بارداری اتفاق می‌افتد.
تشخیص دیابت اگر دیر اتفاق بیافتد می تواند به رگهای خونی، اعصاب و اندامهای مادر آسیب زند.

نشانه های دیابت بارداری معمولا در سه ماهه اول و دوم قابل مشاهده نیستند و علائم خاصی ندارند ولی در سه ماهه سوم خود را نشان می دهند مانند: تشنگی زیاد ، بیحالی و خستگی شدید، حالت تهوع، تاری دید، قارچ واژینال، مثانه و عفونت های پوستی.
البته این نوع دیابت توسط غربالگری و آزمایش نیز قابل پیگیری است و مادران باید هر چه سریعتر تحت درمان قرار بگیرند تا بتوانند فرزندی سالم بدنیا بیاورند و پس از زایمان هم با دیابت خداحافظی کنند.

آیا علائم دیابت در زنان و مردان باهم متفاوت است؟

بر اساس تحقیقات انجام شده مشخص شده است که میزان ابتلا به دیابت در زنان نسبت به مردان بیشتر است و همچنین آمار فوتی در مردان روبه کاهش است،در حالیکه در زنان این آمار تغییری نکرده است.
عوامل مختلفی ازجمله ویژگیهای فیزیکی و تفاوت های موجود در بدن بانوان در این امر موثر بوده است خطر ابتلا به دیابت را در آنها افزایش داده است، عواملی نظیر:

ببماری های قلبی و عروقی

در شرایط عادی زنان کمتر از مردان گرفتار بیماری های قلبی می شوند و طول عمر بیشتری دارند ولی زنانی که علائم دیابت دارند، بیشتر از زنان دیگر دچار بیماری های قلبی- عروقی می شوند و حملات قلبی در زنان دیابتی کشنده تر از مردان دیابتی است. زنانی که تشخیص دیابت در بدنشان به تعویق می افتد و علائمی شبیه درد قفسه سینه، احساس ناراحتی در بالاتنه، حالت تهوع، تنگی نفس، درد پشت و درد کتف دارند، بیشتر در معرض خطر حمله قلبی و سکته هستند و به سرعت باید درمان دیابت را شروع کنند.

بیماری های کلیوی

به طور کلی مردان نسبت به زنان بیشتر به بیماری های کلیوی دچار می شوند اما وقتی پای بیماری دیابت به میان می آید، قضیه اندکی متفاوت می شود و این گونه می شود که بانوانی که دیابت دارند به اندازه مردان در معرض ابتلا به بیماری های کلیوی قرار می گیرند.
بیماری های کلیوی در زنان نیز تا قبل از یائسگی کمتر دیده می شود. یائسگی در خانم ها زمانی رخ می دهد که سطح استروژن در بدنشان کم می شود و هورمون آنها شبیه به مردان می شود و بیشتر در معرض خطرات کلیوی قرار می گیرند.

افسردگی

از آنجایی که افسردگی در زنان دو برابر مردان است، بین افسردگی و دیابت در زنان رابطه ای دوسویه و متقابل است. زنانی که افسردگی دارند سریعتر به بیماری دیابت دچار می شوند و زنانی که دیابت دارند سریعتر افسرده می شوند.

ویژگی ها و ساختار بدن زنان 

یکی دیگر از دلایلی که خانم ها نسبت به آقایان بیشتر علائم دیابتی دارند، طبیعت بدنشان است.
خانم هایی که به دیابت مبتلا می شوند بیشتر در معرض ابتلا به تخمدان پلی کیستیک هستند و تولید مثل آنها به خطر می افتد و دوران بارداری دشوارتری خواهند داشت.
بیماری دیابت باعث می شود که زنان بیشتر به عفونت های ادراری مبتلا شوند.
زنانی که علائم دیابت دارند نسبت به مردان اختلالات جنسی بیشتری دارند.
از لحاظ روانی خانم ها نسبت به آقایان در رسیدگی های درمانی،کمتر از خود مراقبت می کنند و از داروهای قلبی کاهنده کلسترول،کمتر استفاده می کنند.

تشخیص دیابت

تشخیص خانگی دیابت بدون آزمایش

بعد از آنکه علائم دیابت مانند: خستگی،تشنگی و گرسنگی زیاد،تکرر ادرار،تاری دید،کاهش وزن و... مورد بررسی قرار گرفتند، چه دیابت نوع یک و چه نوع دو و چه دیابت بارداری داشته باشید، می توانید با یک دستگاه قند خون (گلوکومتر) میزان سطح گلوکز خون خود را در عرض ده تا بیست ثانیه آزمایش کنید.
مزیت های دستگاه گلوکو متر 
سبک و قابل حمل در هر زمان و مکانی است.
دریافت نتیجه آن بسیار سریع است.
وسیله ای است که می توانید قند خون را به طور مکرر کنترل کنید و برای انجام‌ تست فقط یک قطره خون کافی است.
به کمک این دستگاه می توانید اثرات دارویی و فعالیت های ورزشی را بر بهبود علائم دیابت کنترل کنید.
دفعات انجام این تست بستگی به نوع خاص و نحوه درمان دیابت دارد و در می یابید که چه ساعتی و چند بار در روز میزان قند خون را چک کنید.
مراحل انجام تستی ایمن و راحت :
۱- ابتدا از باتری و تاریخ انقضای نوارهای گلوکومتر مطمئن شوید.
۲- دست های خود را کاملاً ضد عفونی و خشک کنید.
۳- سعی کنید دستهایتان گرم باشد تا حرکت جریان خون راحت تر باشد.
۴- دستگاه را روشن کرده و نوار تست را در آن قرار دهید.
۵- ناحیه مورد نظر را روی انگشت دست خود، با الکل ضدعفونی کرده و صبر کنید خشک شود، اگر خشک نباشد، خون با مایع مخلوط می شود و میزان قند خون را به طور کاهنده نشان می دهد.
۶- نوک انگشت خود را با تیغ مخصوص کمی سوراخ کنید ( توجه داشته باشید که انگشت را زیاد فشار ندهید تا موجب خونریزی نشود).
۷- انگشت خود را به همراه خون روی نوار قرار دهید و اندکی صبر کنید.
۸- برای خواندن هر قطره به دستورات پزشک دقت کنید.
۹- نتایج بدست آمده را ثبت کنید تا الگویی کاملاً مدیریت شده داشته باشید و درمان دیابت خود را تحت کنترل قرار دهید.

  تشخیص دیابت با آزمایش قند خون

آزمایش قند خون تعیین کننده میزان گلوکز شما در خون می باشد.این آزمایش ها برای غربالگری و تشخیص دیابت(هایپرگلیسمی) یا قند خون پایین(هیپوگلیسمی) است.

• • آزمایش گلوکز در زمانی که شما بالای ۴۵ سال باشید و یا برای خانم های باردار و افراد دیابتی،توسط پزشک درخواست می شود.
• • آزمایش گلوکز ناشتا(FBG) که میزان قند خون ناشتا ( به مدت حداقل ۸ ساعت) را برررسی می کند.
• • آزمایش تحمل گلوکز(GTT) که در نمونه اول، فرد بعد از ناشتا بودن نوشیدنی حاوی ۷۵ گرم گلوکز می نوشد و در نمونه دوم ۲ ساعت بعد از نمونه گیری اول انجام می پذیرد.
• • آزمایش تحمل گلوکز(OGTT) که در این نوع هم مانند نوع قبلی، مقدار گلوکز در یک ساعت و دو ساعت پس از آن انجام می شود و فقط کافی است که یکی از نمونه ها اندکی بالاتر از نمونه دیگر باشد.
• • آزمایش هموگلوبین(A1C) در مادران باردار بین هفته ۲۴ و ۲۸ است.

آزمایش های مورد نیاز تشخيص دیابت

با مراجعه به آزمایشگاه می توانید آزمایش های تشخیص دیابت را به چند صورت انجام دهید. 

آزمایش قند خون پلاسما( FBG):

مرسوم ترین آزمایش در بین پزشکان این نوع است، زیرا به زمان کمتری برای دریافت نتیجه احتیاج است و حتماً برای انجام این تست، بیمار باید بین ۸ تا ۱۲ ساعت ناشتا باشد.

آزمایش تحمل گلوکز خوراکی(OGTT):

در این نوع تست ابتدا میزان قند خون اندازه گیری می شود و بعد یک نوشیدنی قندی به فرد داده می شود و پس از ۲ ساعت دوباره سطح قند خون فرد آزمایش می شود. این روش از دقت بالایی برخوردار است و برای انجام این آزمایش بیمار حتماً باید ناشتا باشد.

تست دیابت تصادفی:

در این نوع آزمایش ناشتا بدون چندان اهمیتی ندارد و برخلاف دو آزمایش قبلی در هر ساعتی از شبانه روز می توانید این تست را انجام دهید. اگر در این نوع آزمایش مقدار قند خون تصادفی، بیشتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر باشد، مشخص می شود که فرد به دیابت مبتلا شده است.

آزمایش ادرار:

این نوع آزمایش در صورتی انجام می پذیرد که تشخیص دیابت نوع یک در فرد، ثابت شده باشد. زمانی که بدن برای تولید انرژی‌ از بافت چربی به جای قند خون استفاده کند،کتون بادی تولید می شود. با انجام این تست، میزان کتون بادی ها مورد بررسی قرار می گیرند و اگر به مقدار فراوانی در ادرار یافت شوند یعنی فرد دچار بیماری دیابت شده است.

تفسیر نتایج آزمایشگاهی قند خون

انواع آزمایشهای دیابت،نتایج و تفسیرهای گوناگونی دارد.

قند خون رندوم

زیر ۲۰۰ سالم
۲۰۰ به بالا دیابت

قند خون ناشتا(FBS)

زیر ۱۰۰ سالم
۱۰۰ تا ۱۲۵ قبل دیابت (پیش دیابت)
۱۲۶ به بالا دیابت 

قند دوساعت پس از صبحانه

زیر ۱۴۰ سالم
۱۴۰ تا ۱۹۹ قبل دیابت
۲۰۰ به بالا دیابت

تست تحمل گلوکز( GTT)

ناشتا زیر ۱۰۶
قند دو ساعته زیر ۱۴۰ 
۱۰۶ تا ۱۲۶ قبل دیابت 
قند دو ساعته ۱۴۲ تا ۱۹۶  
۱۹۶ به بالا دیابت 

عوارض دیابت چه هستند؟

اگر بیماری دیابت، بدون هیچ درمانی سپری شود صدمات جبران ناپذیری بر اعضای بدن اف راد می گذارد.
عوارض دیابت شامل دو گروه، عوارض بلند مدت و عوارض کوتاه مدت هستند. 

عوارض بلند مدت

بیماری های کلیوی(نفروپاتی)

اگر قند خون در بدن زیاد باشد و درمان نشود به کلیه ها صدمه می زند و در نهایت دیالیز را به دنبال دارد.

تاری دید و نابینایی(رتینوپانی)

اگر افزایش قند خون مهار نشود موجب تخریب رگ های شبکیه چشم می شود و می تواند تاری دید و حتی نابینایی را به دنبال داشته باشد.

آسیب های قلبی – عروقی

عوارض دیابت و کنترل نشدن آن باعث افزایش قند خون و سکته مغزی و حملات قلبی می شود.

عفونت های دندان و لثه

اشخاصی که به دیابت مبتلا هستند، اگر بهداشت دهان و دندان را دقیقاً رعایت نکنند دندان هایشان سریعتر لق و یا پوسیده می شوند و زودتر به عفونت لثه دچار می شوند.

آسیب اعصاب(نوروپاتی)

از دیگر عوارض دیابت آسیب اعصاب است‌، که خودش را به صورت گزگز و بی حسی در انگشتان دست و پا بروز می دهد و اگر درمانش را رها کنید باعث می شود که حتی حس یک عضو از بین برود.
اگر صدمه به اعصاب گوارشی وارد شود باعث عوارضی مثل یبوست، اسهال و استفراغ می شود .اگر درمان آسیب اعصاب در مردان به تعویق بیافتد مشکلات نعوظ را به وجود می آورد.

آسیب به پا

بیماری دیابت می تواند آسیب های جدی به اعصاب پا وارد کند که موجب بروز زخم های سطحی می شود که منجر به عفونت های شدید می شود. اگر عفونت پا و ترمیم زخم های موجود و عفونت شدید،جدی گرفته نشوند حتی باعث قطع شدن پا می شوند.
کم شنوایی، بیماری های پوستی،آلزایمر و افسردگی از دیگر عوارض دیابت هستند.

عوارض کوتاه مدت

هیپوگلیسمی(افت قند خون)

از عوارض دیابت هیپوگلیسمی است. زمانی که سطح قند خون زیر ۷۰ میلی گرم باشد، هیپوگلیسمی یا افت قند خون اتفاق می افتد. هیپوگلیسمی اگر به موقع درمان نشود، عوارضی مانند سرگیجه،بی هوشی یا حتی تشنج دارد. از علائم کاهش قند خون می توان به دل درد،سردرد،اختلال دید، نداشتن تمرکز،سست شدن زانوها اشاره کرد.

هایپرگلیسمی(افزایش قند خون)

از دیگر عوارض دیابت هایپرگلیسمی است. زمانی که سطح قند خون به دلیل تولید نشدن کافی انسولین در بدن بیشتر از حد معمول باشد و بدن نتواند از انسولین برای سوزاندن قند استفاده کند دچار هایپرگلیسمی می شود. زمانی که فعالیت بدنی کاهش می یابد یا بدن داروی اضافه دریافت می کند و یا بیش از حد معمول شیرینی یا غذا می خورد، هایپرگلیسمی تشدید می شود.
از عوارض هایپرگلیسمی خشکی دهان، تکرر ادرار است که اگر فرد این موارد را جدی نگیرد، امکان دارد دچار کمای دیابتی شود.

کمای دیابتی( کتواسیدوز)

زمانی که خون اسیدی می شود، یعنی زمانی که فرد به فقر انسولین دچار می شود، نمی تواند از قند برای تولید انرژی‌ استفاده کند و ذخیره های چربی را مصرف کند و موجب می شود که خون اسیدی شود.
در این زمان کتون در خون افزایش می یابد و زمینه برای کمای دیابتی فراهم می شود که باید به سرعت پیشگیری شود.
احساس گیجی،خشکی پوست،حالت تهوع و استفراغ،درد شکمی، تشنگی شدید، خستگی دائمی، تنگی نفس،تنفس غیر طبیعی و کاهش سطح هوشیاری، از عوارض دیابت کتواسیدوز یا کمای دیابتی است و باید به سرعت برطرف شود.

کمای غیر کتونی( هایپراسمولار)

این نوع کما فقط از عوارض دیابت نوع دو است. وقتی به علت کاهش انسولین،میزان قند افزایش پیدا می‌کند، شخص دچار تکرر ادرار می شود که این امر موجب کاهش آب بدن می شود.
علاوه بر کم شدن آب بدن،فشار خون نیز پایین می‌آید و فرد دچار کم خونی و تشنگی می شود.

عوارض دیابت بارداری بر روی بدن مادر

عوارض دیابت بارداری عبارتند از:
افزایش فشار خون 
افزایش پروتئین در خون
افزایش ابتلا به افسردگی 
افزایش احتمال سزارین به دلیل اضافه وزن جنین
افزایش ابتلا به دیابت نوع 
عوارض دیابت بارداری بر روی جنین
عوارض دیابت بارداری بر روی جنین عبارتند از:
به دنیا آمدن نوزادی با اضافه وزن غیر عادی
کاهش قند خون بعد از تولد
بروز مشکلات تنفسی که احتمال مرگ کودک قبل و یا بعد از زایمان را افزایش می دهد.
احتمال به دنیا آمدن نوزادی با زردی که بعد از مدتی برطرف می‌ گردد. 

کدام قسمت‌های بدن در بیماری دیابت آسیب پذیری بیشتری دارند؟

از آنجایی که بیماری دیابت بر قابلیت تولید و بکارگیری انسولین تأثیر بسزایی دارد و انسولین تولید شده در لوزالمعده موجب تبدیل انرژی به کلوگز است،فقدان انسولین در بدن باعث بالا رفتن سطح قند خون می‌شود و صدماتی بر سایر اندام ها وارد می کند.

غدد درون ریز

وقتی لوزالمعده کار خود راکه ترشح انسولین است به درستی انجام ندهد، هورمون های دیگری جای آن را می گیرند تا چربی‌ها به انرژی تبدیل شوند. بنابراین این هورمون ها مواد سمی( کتون ها و اسید ها)تولید می کنند.سطح بالای کتون در ادرار و قند خون می تواند منجر به از بین رفتن سطح هوشیاری ‌و حتی مرگ شود.

آسیب به کلیه

یکی دیگر از عوارض دیابت صدمه زدن به کلیه ها است. وظیفه کلیه ها فیلتر کردن مواد دفع شده است. از آنجایی که دیابت در موارد پیشرفته خود را نشان می دهد، پس قطعاً به خاطر فرصتی که دارد، می‌تواند به کلیه ها آسیب وارد کند.
بنابراین قبل از ابتلا به عوارض دیابت این بیماری را جدی بگیرید.

سیستم گردش خون

وقتی که سطح قند خون بالا باشد فشار خون نیز بالا می رود، در نتیجه فشار بیشتری به قلب وارد می‌شود. فشار خون بالا موجب انباشته شدن رسوبات چربی در دیواره رگ های خونی می شود که در طول زمان موجب سفت شدن رگ های خونی یا آترواسکلروز می‌شود.
سفت شدن رگ ها جریان خون را کند می کند و موجب سردی در دست و پا می شود که احساس درد را به دنبال دارد و همچنین می تواند حس لامسه را مختل کند که باعث بروز عفونت ها در دست و پا می شود.

سیستم پوستی

یکی از عوارض دیابت آسیب رساندن به بزرگترین ارگان بدن یعنی پوست است. قند خون بالا موجب کاهش رطوبت در بدن می شود و مسئله کم آبی پیش می آید که می تواند سبب خشک شدن پوست پاها و ایجاد ترک شود. همچنین خشک شدن پوست ها زمینه را برای فعالیت باکتری و قارچ ها فراهم می کند.

سیستم عصبی مرکزی

بیماری دیابت باعث آسیب به اعصاب می شود‌ و این آسیب،احساس گرما و سرما و درد را در پاها تحت تأثیر قرار می‌دهد و بدن را برای آسیب و زخم آماده می‌کند و اگر متوجه این زخم ها نشوید، آنها تبدیل به عفونت می شوند.
همچنین تحت تأثیر قرار دادن اعصاب چشم می تواند منجر به کم بینایی و حتی نابینایی شوند.

سیستم تولید مثل

از دیگرعوارض دیابت بارداری تغییرات هورمونی است که منجر به افزایش فشار خون می شود و باعث عفونت های پی در پی واژن و مثانه است و همچنین در افزایش وزن نوزاد،تأثیر فراوانی دارد که این افزایش وزن، زایمان را برای مادر سخت می کند.
مادر بعد از چند سال زمینه ابتلا به دیابت نوع دو را دارد و باید حتماً مراقبت این مسئله باشد.

چه افرادی در برابر عوارض دیابت آسیب پذیرتر هستند؟

افرادی که سن آنها بیشتر از ۴۰ سال است بیشتر در معرض ابتلا به عوارض دیابت نوع دو هستند و حتماً باید هر سه سال آزمایش قند بدهند تا مشخص بشود که در معرض خطر ابتلا هستند یا خیر.

اشخاصی که دچار اضافه وزن و  هستند، اگر حداقل یکی از موارد زیر را دارا باشند بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع هستند و باید حتی در سن زیر ۴۰ سال،هر یک یا دو سال آزمایش قند خون بدهند.
شرایط این افراد عبارتند از:
افرادی که در خانواده و یا بستگان درجه یک آنها سابقه ابتلا به دیابت وجود دارد.
افرادی که سابقه ابتلا به دیابت پنهان دارند و در مرحله پیش دیابت قرار دارند.
زنانی که سابقه ابتلا به دیابت حاملگی دارند.
مادرانی که سابقه تولد نوزاد با وزن بیشتر از ۴ کیلوگرم دارند.
مادرانی که سابقه تولد نوزاد با وجود ناهنجاری های مادرزادی دارند.
زنانی که به کیست های تخمدان مبتلا هستند.
افرادی که بیماری های قلبی-عروقی دچار هستند.
افرادی که اضافه وزن و چاقی دارند.
افرادی که از رژیم غذایی ناسالم پیروی می کنند و انواع چربی ها را مصرف می کنند.
افرادی که دخانیات مصرف می کنند.
افرادی که دارای فشار خون یا کلسترول بالا هستند.
افرادی که علائم بالینی مقاومت به انسولین دارند.
افرادی که داروی اسکیزوفرنی یا اختلالات دو قطبی شدید و افسردگی هستند.
افرادی که دچار بیماری عفونت اچ ای وی هستند.
افرادی که به بیماری پوستی آکانتوزنیگریکانز دچار هستند.
افرادی که داروهای کورتیکواستروئیدها و آنتی سایکوتیکهای آیتیپیک مصرف می کنند.
افرادی که داروهای خاص مثل کورتون مصرف می کنند.
افرادی که از بیماری غدد درون ریز مانند ترشح بیش از اندازه هورمون رشد و پرکاری غدد فوق کلیه رنج می برند.